गजल,
पराईको सिउँदोमा हात म कसरि लान सक्छु
नसोचहै डोली बोकी अन्तै आखिर जान सक्छु
संगै बाँच्ने संगै मर्ने बाचाकसम बिर्सिएर
सोच्न पनि सक्दिन है सबको जुठो खान सक्छु
मुटु धड्कन मैले फेर्ने हरेक स्वासमा तिमिनै छौ
के गरेर अरु संग स्वाहाग मैले मान्न सक्छु
बिस्वास गर नमान है शंका कत्ति यो मायामा
मनले दिन्न अरुलाई जिबन साथी ठान्न सक्छु
रामकृष्ण पौडेल अनायास
No comments:
Post a Comment