Friday, July 29, 2016

गजल

तिम्रै वरिपरि हेर बग्दो बतासमा छु
जुन अनि तारालाइ सोध निलो आकाशमा छु

मेरो याद जतिबेला आउने छ तिमिलाइ
बोलाउनु तिम्रै आँखा नजिक आसपासमा छु


तिमि छट्पटि भै आत्तिएको सधै देख्दा
लाग्छ धड्कन अनि तिम्ले फेर्ने हर सासमा छु

कुनै दिन हामि दुइ जुनतारा बनि उदाउने छौ
त्यसै दिन दुइमुटु एउटै हुने आशमा छु

रामकृष्ण अनायास

गजल

हिले भुकम्प त कहिले भेल पसेर
जन्ता मरेका छन् सरकार ओझेल बसेर

बिचरा वालकहरू आमाको काख खोसिदा
हेरिरहेका थिए पुरिएको , पहाड खसेर


सिँहदरबार दिनरात मोटाउदै जाने हो भने
जन्ता आफै उठ्ने छन् एकदिन कम्मर कसेर

पैसाले भोट बिग्दैन बुझ्नुपर्ने थियो उसले
सोचेन पठाउछन् गाउँलेले उल्टै खरानि घसेर

रामकृष्ण अनायास

सल्लाह सुझावको अपेक्षा राख्दछु