Friday, July 29, 2016

गजल

हिले भुकम्प त कहिले भेल पसेर
जन्ता मरेका छन् सरकार ओझेल बसेर

बिचरा वालकहरू आमाको काख खोसिदा
हेरिरहेका थिए पुरिएको , पहाड खसेर


सिँहदरबार दिनरात मोटाउदै जाने हो भने
जन्ता आफै उठ्ने छन् एकदिन कम्मर कसेर

पैसाले भोट बिग्दैन बुझ्नुपर्ने थियो उसले
सोचेन पठाउछन् गाउँलेले उल्टै खरानि घसेर

रामकृष्ण अनायास

No comments:

Post a Comment

सल्लाह सुझावको अपेक्षा राख्दछु