गजल
बिआरटि नेपाल
सबैलाई मैले आफुजस्तै
ठानेको छु ।
फुलाई पनि मैले साझा मानेको छु ।
ढटेछले माथि माथि जान पाईन्छ रे
सन्चो बोली धरतिमै बस्न जानेको छु ।
फुलाई पनि मैले साझा मानेको छु ।
ढटेछले माथि माथि जान पाईन्छ रे
सन्चो बोली धरतिमै बस्न जानेको छु ।
तिम्रो गन्तब्य मा ठुलो
भिर देखेपछी,
तिमीलाई मैले आफुतिरै तानेको छु,
देश जब भगवान्डा, अन्शबन्डा लाग्यो,
मैले भने आमालाई मात्र छानेको छु ।
नाङो रुखमुनी यहाँ बसेका छन सबै,
फल खान मैले पनि ढुङ्गा हानेको छु ।
फ्याकेपछी इश्वरिय महिमाको पोको,
मान्छे जस्तो मनु; को नै बिडो धानेको छु ।
तिमीलाई मैले आफुतिरै तानेको छु,
देश जब भगवान्डा, अन्शबन्डा लाग्यो,
मैले भने आमालाई मात्र छानेको छु ।
नाङो रुखमुनी यहाँ बसेका छन सबै,
फल खान मैले पनि ढुङ्गा हानेको छु ।
फ्याकेपछी इश्वरिय महिमाको पोको,
मान्छे जस्तो मनु; को नै बिडो धानेको छु ।
No comments:
Post a Comment