Wednesday, April 3, 2013
तारिख झेल्दै थिई
गजल
मन भाँडिएकै थियो बरा! सफाई पाउदै छ रे ।
यौवनले मात्तिएर कतिको मन मार्दै हिन्थि
मुलुकी ऐन ज्यान मारेको "दफा 28" लाउदै छ रे ।
हिरासतमा पर्दा फुच्ची धरौटिमा छुट्छु भन्थि
आखिर आज बिरहका जेलमा गित गाउँदै छ रे ।
माया गर्नु अपराध होईन भन्दै बाहिर नारा लाउदै
पिरतिको मामिला हो जनमासमा छाउदै छ रे ।
इमान्दार भई अदालतमा सबुत प्रमाण जुटाएर
निर्दोश साबित गराउन कट्घरामा धाउदै छ रे
रामकृष्ण पौडेल"अनयास"
गजलकुन्ज
पर्खिएर तिम्रै बाटो हेरी बसेँ गाउँमा प्यारा
गजल
रामकृष्ण पौडेल "अनयास"
पर्खिएर तिम्रै बाटो हेरी बसेँ गाउँमा प्यारा
कस्तो छ नि तिम्लाई अचेल बिरानो यो ठाउँमा प्यारा ।
गास बास कमाई गरी खाने बाटो छैन देशमा
जानुपर्यो बिदेशीको आखिर आज पाउँमा प्यारा ।
मेला पर्म अईचो पैचो गरी टार्छु बरु छाक
मेरो लागि आफ्नो जिवन नराख न दाउमा प्यारा ।
भाग्यले नै ठगेपछी छुट्टीएर बस्दा हामी
गाउँले पनि नुन छर्छन् गरिबीको घाउमा प्यारा ।
लेख बेशि बनपाखा तिमी आउने बाटो हेर्दै
अभावैमा काटे जीवन सौभाग्यको नाममा प्यारा
गजलकुन्ज भरतपुर-13,चितवन
रामकृष्ण पौडेल "अनयास"
पर्खिएर तिम्रै बाटो हेरी बसेँ गाउँमा प्यारा
कस्तो छ नि तिम्लाई अचेल बिरानो यो ठाउँमा प्यारा ।
गास बास कमाई गरी खाने बाटो छैन देशमा
जानुपर्यो बिदेशीको आखिर आज पाउँमा प्यारा ।
मेला पर्म अईचो पैचो गरी टार्छु बरु छाक
मेरो लागि आफ्नो जिवन नराख न दाउमा प्यारा ।
भाग्यले नै ठगेपछी छुट्टीएर बस्दा हामी
गाउँले पनि नुन छर्छन् गरिबीको घाउमा प्यारा ।
लेख बेशि बनपाखा तिमी आउने बाटो हेर्दै
अभावैमा काटे जीवन सौभाग्यको नाममा प्यारा
गजलकुन्ज भरतपुर-13,चितवन
मन मिलेनि हामी दुईमा दाँज्यौ आखिर जात तिम्ले
गजल
मन मिलेनि हामी दुईमा दाँज्यौ आखिर जात तिम्ले
तल्लो कुल भन्दै छाड्य़ौ बिच बाटोमा हात तिम्ले ।
मैले पुज्ने ईश्वर अनि तिम्ले मान्ऩे देउता पनि
तैलिएर गिराउदै गर्छौ किन बात तिम्ले ।
चल्दैन खै भन्छौ अरे यो गरिबको पानि अचेल
नखाई पहिले हुदैनथ्यो मैले खाको गास तिम्ले ।
मुटु रगत धड्कन मिल्थ्यो सुनको महल मेरो भए
कुलघरान सानो जात भो भन्दै छाड्य़ौ साथ तिम्ले ।
रामकृष्ण पौडेल "अनयास"
भरतपुर-13, गजलकुन्ज ,चितवन
म मर्दा प्यारी गलाको पोते नखोल्नु बिर्सेर
गजल "सवाल"
रामकृष्ण पौडेल "अनयास"
म मर्दा प्यारी गलाको पोते नखोल्नु बिर्सेर
सौभाग्य पुछी त्यो रातो साडी नपोल्नु बिर्सेर ।
आफन्त सबै बैरी नै बन्छन् बिधवा देखदा
आफ्नै लाई टोकी भन्दा नी फेरि नबोल्नु बिर्सेर ।
एक्लै छु भन्दै टोलाउँदै आखिर नबस पिडामा
माथको सिँन्दुर लगाउन फेरि नछोड्नु बिर्सेर ।
धर्म र संस्कार कुरीति अनि यो गाउँको चलनले
नदेलान् लाउन हातको चुरा नफोर्नु बिर्सेर ।
(मेरो र गजलकार फुच्ची जमुना को सवाल जवाफ बिशेष संङग्रह बाट सवाल को गजल )
भरतपुर - 13, गजलकुन्ज चितवन
गजल
गजल
(प्रेम पुष्प दिवस)
रामकृष्ण पौडेल "अनयास"
अन्तिम प्राण सम्म बस्दा आज आखिर हरायौ प्रिय
मलाई ल्याको प्रेम पुष्प मेरै लाशमा चढायौ प्रिय ।
ढिलै भएपनि हातमा,गुलाफ बोकी आउदा तिमी
सेतो बस्त्र ढाँकी मोठमा,मलाई देखी करायौ प्रिय ।
कति धाउँथे तड्पाउथ्यौ अझै अन्तिम आशा थियो
घमन्डले गर्दा तिम्रौ,यस्तो हालत गरायौ प्रिय ।
दुई अक्षर माग्दा माग्दै प्राण त्याग गर्दा मैले
त्यागमा कति माया रैछ भन्दै आफै डरायौ प्रिय ।
मलाई जलाएर स्वाहाग मनाउनु अर्कै सँग
पुष्यतिथि पारि माथमा सौभाग्य भरायौ प्रिय ।
(प्रेम पुष्प दिवस)
रामकृष्ण पौडेल "अनयास"
अन्तिम प्राण सम्म बस्दा आज आखिर हरायौ प्रिय
मलाई ल्याको प्रेम पुष्प मेरै लाशमा चढायौ प्रिय ।
ढिलै भएपनि हातमा,गुलाफ बोकी आउदा तिमी
सेतो बस्त्र ढाँकी मोठमा,मलाई देखी करायौ प्रिय ।
कति धाउँथे तड्पाउथ्यौ अझै अन्तिम आशा थियो
घमन्डले गर्दा तिम्रौ,यस्तो हालत गरायौ प्रिय ।
दुई अक्षर माग्दा माग्दै प्राण त्याग गर्दा मैले
त्यागमा कति माया रैछ भन्दै आफै डरायौ प्रिय ।
मलाई जलाएर स्वाहाग मनाउनु अर्कै सँग
पुष्यतिथि पारि माथमा सौभाग्य भरायौ प्रिय ।
गजल
आकाश बाटै तिम्रो बाटो पर्खन्छु म तारा बनि
नआउन्जेल हेरी बस्छु ,तिम्रो भानु प्यारा बनि ।
पिरतिका कुरा गर्दा अँगालोमा कस्ने धोका
उजाडियो मेरो संसार हेर्छु बेसाहारा बनि ।
रात कट्य़ो आखिर पिडा खटाएरै आज
छट्पटाउँदै हेर्छु बाटो दुनियाको बिचारा बनि ।
भिजाउछु आँसुले भुँई बिहानीको सित बन्दै
भाग्य आफै लुटिएको यस्तो कर्महारा बनि ।
रामकृष्ण पौडेल अनयास
गजलकुन्ज,चितवन
Subscribe to:
Posts (Atom)