Monday, December 30, 2013

उहिल्यै मर्छु भन्थि बरा!

गजल, 


बर्षौ देखि उही सपना मैले देख्दै आएको छु
उस्ले भोगेका सबै कहानी लेख्दै आएको छु

खै कसरि बचाउन सक्छु यो समाजबाट उसलाई
उस्कै छिमेकी बाट लुटिदा पनि छेक्दै आएको छु

बिचरी के गरोस् नारि भएकै कारण लुटिदा खेरि
रुदै बगाएका ति आँसुमा टेक्दै आएको छु

के देला न्याय यो राज्यले म लडेको पनि ब्यर्थ भो
उहिल्यै मर्छु भन्थि बरा!आजसम्म भोग्दै आएको छु

रामकृष्ण पौडेल ''अनायास''

लिलामीमा ईज्जत किन्दै कुट्यो शहरले

गजल, 

गरिबको सपना बिच सडकमै लुट्यो शहरले
बाँच्नै गाह्रो निर्धोलाई झन् चुट्यो शहरले

तड्पिएर मर्छन् कति महंगीको मारमा परि 
जोस जाँगर मेहनत सब,धुत्यो शहरले

शरिरको नी मोल तोल हुन्छ सोझा लाई फसाएर 
लिलामीमा ईज्जत किन्दै कुट्यो शहरले

आफ्नो पराई भन्दैनन् कोहि स्वार्थि बन्दै जादा 
आफन्तको नाता अनि सम्बन्ध छुट्यो शहरले

रामकृष्ण पौडेल ''अनायास''

सल्लाह सुझावको अपेक्षा राख्दछु