तिम्रै आवाज सुन्छु सानु

घरि घरि चिहाएर तिम्रै आवाज सुन्छु सानु 

भन तिम्रो आफ्नो मान्छे कैले बाट हुन्छु सानु

नशालु ति हेराई अनि अधरको मुस्कान सम्झी
मेरो मनको ढुकढुकीमा तिमीलाई थुन्छु सानु

कैले आफै बर्बराउछु कैले एक्लै टोलाउदै
नदेखेर चिच्याउदै आफै सामु रुन्छु सानु

सुनको महल नसकेनी आकासको छानो हाल्दै
तिमीलाई सजाउने सुन्दर सपना बुन्छु सानु

रामकृष्ण पौडेल अनायास
गजलकुन्ज