मेरो चिता फुलै फुलले सजिएको हुदाखेरि
सबका आँखा रसाउँदाहुन मेरी उनि रुदाखेरि /
मेरो प्राण मेरो भाग्य तिमिनै हौ भन्दा भन्दै
भक्कानिदै ढल्छिंन होला शिरको सिन्दुर धुदाखेरी /
घरको माया हाम्रो खुशी,उन्को काखमा बस्दा आखिर
भन्थे दैब डराउँदोहो मलाई आई छुदाखेरी /
रामकृष्ण पौडेल ''अनायास''
गज़लकुञ्ज,चितवन —
No comments:
Post a Comment