Ganga poudel
सम्झेर तिमीलाई रुनुको पीडा बेग्लै छ/
बाध्यता सगै टाढा हुनुको पीडा बेग्लै छ//
जलेको मुटु बोकी यो छातीको माझ फेरी,
आफैले हात राखी छुनुको पीडा बेग्लै छ//
फुकाई छाती पार्न पाईन प्रफुल्ल मन,
दु:ख साच्नु पर्ने यो कुनुको पीडा बेग्लै छ//
सम्झेर तिमीलाई रुनुको पीडा बेग्लै छ/
बाध्यता सगै टाढा हुनुको पीडा बेग्लै छ//
जलेको मुटु बोकी यो छातीको माझ फेरी,
आफैले हात राखी छुनुको पीडा बेग्लै छ//
फुकाई छाती पार्न पाईन प्रफुल्ल मन,
दु:ख साच्नु पर्ने यो कुनुको पीडा बेग्लै छ//
निचोरी आफ्नै घाउ दुखेर रुदै हुँदा म,
नुनिलो आँसुले मुख धुनुको पीडा बेग्लै छ//
विवेक शुन्य भइ चकमन्न हुँदा प्राण,
रोके जस्तो लाग्ने यो मुनुको पीडा बेग्लै छ /
No comments:
Post a Comment