गजल

समयले रातारात महलमै पुर्याउछ फकिर लाइ पनि
कमाउछन् रमाउछन् सडकमै पुर्याएको देख्छु अमिर लाइ पनि


बा आमाको सम्पत्ति देखाएर साहुको पैसामा मोज गर्दा
जव लगान भर्न थाल्छ दोष देखाउछ आफ्नै तक्दिर लाइ पनि


दुध चढाउदैमा भगवानले कहाँ तथास्तु भन्थे र बरा !
तव गालि गर्न थाल्छ मान्छे मुर्ति अनि मन्दिर लाइ पनि


उस्ले कहिल्यै सोचेन भोलिको दिन उदाउछ भनेर
देख्ने कोशिस नै गरेन आफ्नै अगाडिको मन्जिल लाइ पनि


रामकृष्ण अनायास