1)
नछोड त्यो मुटु मेरो पक्कै अब मारेर जाऊ
जलायर सरिर मेरो आत्मा सबै तारेर जाऊ
सयौ जुनी नसकिने त्यो मायाको साटो आखिर
जाने बेला लासमा मेरो थुंगा फूल छाडेर जाऊ /
2)
आखिर प्रेममा तरवार चलायर गयौ
घमण्डले आफ्नै घरबार जलायर गयौ
बुद्धि विग्रिए पछि कस्को के नै लाग्दो रैछ
मायाले बनेको दरबार ढलायर गयौ
3)
उस्ले माया मारेकै जस्तो लाग्छ
तेसैले त जुठो बारेकै जस्तो लाग्छ
खै अचेल त बिरानो भो म संग
पक्कै हो यो सहर छाडेकै जस्तो लाग्छ
रामकृष्ण अनायास
No comments:
Post a Comment