गजल
आकाश बाटै तिम्रो बाटो पर्खन्छु म तारा बनि
नआउन्जेल हेरी बस्छु ,तिम्रो भानु प्यारा बनि ।
पिरतिका कुरा गर्दा अँगालोमा कस्ने धोका
उजाडियो मेरो संसार हेर्छु बेसाहारा बनि ।
रात कट्य़ो आखिर पिडा खटाएरै आज
छट्पटाउँदै हेर्छु बाटो दुनियाको बिचारा बनि ।
भिजाउछु आँसुले भुँई बिहानीको सित बन्दै
भाग्य आफै लुटिएको यस्तो कर्महारा बनि ।
रामकृष्ण पौडेल अनयास
गजलकुन्ज,चितवन
No comments:
Post a Comment