मुक्तक

लाग्छ भगवान पनि मेरो खिलावमा छन्
सयौ मान्छोको गुनासो ले आफै बिलावमा छन्
वाक्क छन् उनि पनि यहाँको परिस्थिति देखेर
सुन्छु अचेल सिँहदरवारतिरै मेलमिलावमा छन्


रामकृष्ण अनायास

प्यारि उता एक्लै छन्

मेला ,पर्म ,लेक बेशि बार्ह्रै यामहरूमा
आमाको जीन्दगी बित्यो चैते घामहरूमा

यो छोरो प्रदेशिएको कैयौ बर्ष बित्दा पनि
बा आमाको माया सधै खोज्छु चिठि खामहरूमा

प्यारि उता एक्लै छन् जमना ठिक छैन रे
इमान हराएको छ भन्छन् कलियुगका रामहरूमा

मरूभुमि तात्दा बाँच्न उन्को याद छ र नत्र
मेरो पनि शरिर पर्थ्यो ति बाकसका लामहरूमा

रामकृष्ण अनायास

गजल

समयले रातारात महलमै पुर्याउछ फकिर लाइ पनि
कमाउछन् रमाउछन् सडकमै पुर्याएको देख्छु अमिर लाइ पनि


बा आमाको सम्पत्ति देखाएर साहुको पैसामा मोज गर्दा
जव लगान भर्न थाल्छ दोष देखाउछ आफ्नै तक्दिर लाइ पनि


दुध चढाउदैमा भगवानले कहाँ तथास्तु भन्थे र बरा !
तव गालि गर्न थाल्छ मान्छे मुर्ति अनि मन्दिर लाइ पनि


उस्ले कहिल्यै सोचेन भोलिको दिन उदाउछ भनेर
देख्ने कोशिस नै गरेन आफ्नै अगाडिको मन्जिल लाइ पनि


रामकृष्ण अनायास