अनायासका पानाहरु : शिर्षक - प्रश्न

अनायासका पानाहरु : शिर्षक - प्रश्न: कविता जहाँ तिम्ले र मैले एउटै सपना देखेका थियौ लुकामारि खेल्दा कैयौ पटक अंगालोमा बेरिएका थियौ जुन आकाशको बिचतिर पुग्दा पनि हामि ताराहरू...

शिर्षक - प्रश्न

कविता

जहाँ
तिम्ले र मैले एउटै सपना देखेका थियौ
लुकामारि खेल्दा कैयौ पटक
अंगालोमा बेरिएका थियौ
जुन आकाशको बिचतिर पुग्दा पनि
हामि ताराहरू सँगै मुस्कुराउदै
यौवनका रसहरू छताछुल्ल भुईभरि छरेर
हराइ रहेका थियौ
आज पनि उत्तिकै यादहरू घुमिरहेको छ आँखामा


उत्तरतिरको चिसो हावाको वेगले
उडाएर दक्षिण पुर्याएको तिम्रो आत्मा
जोडिएको मेरो मुटुको ढुकढुकि खोज्दै
यस्तो बगरमा आइपुगेको छु
जहाँ हजारौं प्रेमिहरूका
चिस्कारहरू आइरहेका थियो
कतै पिडा अनि बिछोडका धुनसँगै
सयौ बर्ष पुराना गितहरू गाइरहेका थिए /

महसुस गर्छु
कालोबादल घोप्टीएर आफैलाइ थिचेको
र
शरिरको एकमुठि तातो रगत पनि
त्यहि बगर बिचको सानो नदिमा
लाग्छ बगिरहेको छ /

उत्तिकै संझिरहेको छु आज पनि
म सानो हुदा आमाले बगरका ढुंगाहरूमा
भगवान हुन्छ भन्नु भएको थियो
तर आज मैले भेटेका ढुंगाहरूमा
मात्र उनकै आकृति देखेको छु
अब प्रश्न सोध्नेछु आमालाइ
कतै उनै हुन त
ढुंगामा देखिएको भगवान ?

म सँग सयौ प्रश्नहरू लाइन बध्द छन्
अचेल म प्रश्नहरू मात्र जन्माउछु

जव पश्चिम तिर उज्यालो पार्न
यता कालो च्यादर ओढाउछ
अनि झर्ल्यास्स ब्युझन्छु
पर्दा हटाउदै झ्यालबाट चिहाएर
त्यो जुनलाइ एकनाशले हेरिरहन्छु
मलाई मेरा बा ले जुन दिन
भन्नु भएको थियो
टाढा हुनेहरूको अनुहार जुनमा भेटिन्छ भनेर
म लगातार कैयौ रातको प्रतिक्षामा
दिन मारिरहेको छु /

रामकृष्ण अनायास
कविडाँडा

कमरेड

भूकम्पले चर्किएर बाँसको टेको लगाएको

घरभित्रको एउटा अँध्यारो कोठामा बसेर
म तिमीलाई लाल अभिवादन टक्रर्याउछु कमरेड
म मृत्युको आँगनमा बस्दा
तिमी महलको कुन कोठामा रूमलिएर
कुन पहाडियालाई भोकै राख्ने
कुन मधेशीको रगत बगाउने योजनामा
मस्त छौ ।

तिमीलाई जनताले आशाको दियो मानेर
देशको साँचों सुम्पेका थिए

तिमीलाई थाहा छैन होला मेरो गाउँ
जहाँ तिमी बसेका छौ कमरेड
त्यहाँबाट सात डाँडा पारिको
अँध्यारो गाउँमा हो ।
र
त्यो पनि थाहा छैन होला
हिजो भर्खर बिहेको मिति तोकिएकि
हर्के कि छोरि मनमायाको इज्जत लुटिएको थियो
माईला बा को छोरो
औषधी नपाएर पखालाले लगेको थियो
उता बिरे तेल लिन जादा
जिउदै जलेर मरेको थियो
हो कमरेड म त्यही गाउँबाट हो
तिमीले अखबारका अक्षरबाट थाहा पायौ होला
त्यो अवोध मनमायाको ईज्जत लुटिदा कराएको चिस्कार
अनि माईला बा को सन्तान प्रतिको माया
र
बिरेको पीडाले मलाई पोलेको छ कमरेड

म ननिदाएको कैयौ रातहरू भैसके
निदाउदा केवल सधै मेरो सपनामा
कैयौ रातहरूले
लुटिएको ईज्जत फिर्ता माग्छन्
हर्केको छोरा आफ्नो परिवार र
जीवनजल लिन सधै धाइरहन्छ ।

कमरेड तिमी चियाको चुस्किसँगै
जनताको विश्वास हरूपनि थुप्रै पिएका छौ
कुनै रात तिम्रो सपनामा पनि
यसै गरी कैयौ मनमायाहरू
आउने छन् जीवन रक्षाको भिक माग्नेछन्
मधेशीहरू गोलि र रगतको
मूल्य माग्नेछन्

बेलैमा आफ्नो कुर्चीबाट
उठेर हेर कमरेड
हिमाल,पहाड,मधेस
नत्र कैयौ नेपालीको चिस्कार
पीडा र प्रश्नहरूले
आत्महत्या गर्न बाध्य हुने छौ  ।


रामकृष्ण अनायास
कविडाँडा कैलाशनगर

गजल

मधेस जलाएर पहाड ढलाउदैछन् छिमेकिले
यहाँ झन्डा गाड्नेछन् अनि शासन चलाउदैछन् छिमेकिले

राष्ट्रभक्ति नेता पनि यसरि बेचिदैछन् नेपाल बाट
बुद्ध हाम्रो होइन् उनिहरू बाटै भन्न लगाउदैछन् छिमेकिले


जव सिहँदरबार बाटै देशको लिलामि गरिन्छ भने
कुनै दिन सिता हरण गरि बस्त्र जलाउदैछन् छिमेकिले

राष्ट्रीयता स्वाभिमान र शिर झुकाउदैनन् जनताले
तर काठमान्डु घूणा टेक्दा देश ढलाउदैछन् छिमेकिले /

रामकृष्ण अनायास