म मरेको दिन तिमी, कति रुन्छौ होला हरि
वियोगमा तड्पीएर बिहोस हुन्छौ होला हरि /
कैले रिस कैले माया कति सुन्दर संसार थियो
सम्झनाका ति आँसुलाई,भीत्रै थुन्छौ होला हरि /
आतिन्छौ कराउछौ अनि मेरो मुख हेर्न
रामनामी लाई फाली लास छुन्छौ होला हरि /
कोहि रोलान परिवारमा सबका आँखा मलिन हुदा
छाती पिटी आँसुले जिउ धुन्छौ होला हरि
एक्लै बस्न सक्दैनस भो सोच्नु पर्छ भन्लान
अर्की ल्याउन सबका कुरा सुन्छौ होला हरि /
बागमती साहित्य प्रतिष्ठान नेपाल,
हाल काठमाडौँ