गजल
नारी को पिंडा
म आफ्नै शरीर लिलामी गर्दै थिए जव
ईज्जत बेची उस्को चाहा भर्दै थिए जव ।
कुन नारीको रहर होला आफ्नै ईमान बेच्न
सुम्मे शरीर बाध्यतामा पर्दै थिए जव ।
अरुलाई मारि आफ्नो ईच्छा मेट्छन यहाँ
कराउदै पिडाले झन् मर्दै थिए जव ।
परिस्थिति भाग्य अनि कर्मले नै लुटेपछी
भोकाहरुको भोजन बनि छर्दै थिए जव ।
रामकृष्ण पौडेल अनायास
भरतपुर 13, गजलकुन्ज